Ja się pytam ciebie brachu,
kiedy znowu ujrzę świat normalny?
Ja się pytam ciebie brachu,
kiedy życie będzie takie jakie było?
Ja się pytam ciebie brachu,
co ci dała ta zaraza?
Boga w sercu i nadzieję.
I przyjaciół wielu.
Zobaczyłam świat kolorów,
usłyszałam ptaków śpiew.
I poczułam kwiatów woń.
Zobaczyłam świat kolorów.
Zobaczyłam brata, siostrę,
w tym człowieku,
który patrzy na mnie zza tafli szkła.
Zobaczyłam cię człowieku.
Paulina_Possi
21 V 2020
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz
Bardzo dziękuję za każdy pozostawiony komentarz, bardzo mnie motywują do działania. Warto pozostawić po sobie ślad :).