Cześć,
dziś opowiem Wam o książce, która bardzo mnie zaskoczyła i zrobiła na mnie niemałe wrażenie! Ogromne! Można by rzec i to jest zdaje się zdecydowanie lepsze określenie.
Nie tak dawno wymieniałam z kimś informacje na temat literatury i dowiedziałam się o japońskim autorze Sōseki (-im) Natsume. Zaczęłam szukać e-booków i wyświetliły mi się Wrota. I z zainteresowaniem zabrałam się za czytanie.
Opis wydawcy:
Wrota Powieść jednego z najwybitniejszych pisarzy japońskich przełomu XIX i XX wieku.
Ten wybitny pisarz prezentuje nam wnikliwą analizę społeczeństwa japońskiego. Pokazuje przeciętnego, zapracowanego Japończyka, który dzień spędza w biurze, wieczory na rozmowach z żoną. Rutyna, nuda codziennego bytowania? Skądże znowu! Okazuje się bowiem, że ów przeciętny, mało atrakcyjny jak na bohatera, mieszkaniec Kraju Kwitnącej Wiśni skrywa pewną tajemnicę… Niespodziewanie dowiaduje się, że istnieje realne zagrożenie, że przeszłość znów go dopadnie.
Tymczasem Wrota wciągają, fascynują, pulsują pełną gamą barw ludzkich emocji i namiętności oraz… głęboko skrywanym sekretem życia mężczyzny. klik
Opinia:
Autor sięgnął po bardzo ciekawą formę narracyjną i można powiedzieć kreację. W swojej powieści sięga po psychologiczny obraz bohaterów. Akcja powieści wielu osobom może wydawać się niezbyt bogata, a wręcz nudna. Tylko, że to nie ona ma pełnić (moim zdaniem) główną rolę, a właściwie psychologiczne obrazy bohaterów. Ich postrzeganie świata, problemów, radzenie sobie z trudami, przyjmowanie, szukanie rozwiązań itp. Bardzo dobrze mi się to czytało. Intrygowała mnie ta forma. Z jednej strony miałam wrażenie, że doświadczam narracji trzecioosobowej i pierwszoosobowej, one wzajemnie się dopełniały. Ta pierwsza pomagała nam zrozumieć kulturę i świat bohaterów. Wszystko to, co ich otaczało. A ta pierwszoosobowa pokazywała nam to, co dzieje się w głowach głównych postaci. Świetny zabieg, który pomaga nam poczuć realia. Miałam również szansę dowiedzieć się trochę na temat kultury japońskiej. W książce znajdziecie też wyjaśnienia wielu pojęć lub informacje na temat wyposażenia domu, czy ubioru.
Autor sięgnął po bardzo ciekawą formę narracyjną i można powiedzieć kreację. W swojej powieści sięga po psychologiczny obraz bohaterów. Akcja powieści wielu osobom może wydawać się niezbyt bogata, a wręcz nudna. Tylko, że to nie ona ma pełnić (moim zdaniem) główną rolę, a właściwie psychologiczne obrazy bohaterów. Ich postrzeganie świata, problemów, radzenie sobie z trudami, przyjmowanie, szukanie rozwiązań itp. Bardzo dobrze mi się to czytało. Intrygowała mnie ta forma. Z jednej strony miałam wrażenie, że doświadczam narracji trzecioosobowej i pierwszoosobowej, one wzajemnie się dopełniały. Ta pierwsza pomagała nam zrozumieć kulturę i świat bohaterów. Wszystko to, co ich otaczało. A ta pierwszoosobowa pokazywała nam to, co dzieje się w głowach głównych postaci. Świetny zabieg, który pomaga nam poczuć realia. Miałam również szansę dowiedzieć się trochę na temat kultury japońskiej. W książce znajdziecie też wyjaśnienia wielu pojęć lub informacje na temat wyposażenia domu, czy ubioru.
Powieść mnie zachwyciła, ale jest mi też trudno napisać o niej recenzję. Chciałabym jak najlepiej oddać jej niezwykłość. Niestety, to trudne zadanie. Warto dać jej szansę. Mnie nawet przyniosła czytelniczego kaca. Nie wiedziałam, że aż tak bardzo rozłoży mnie i gdzieś zamieszka w moim czytelniczym sercu. Za tę swoją nietypowość dostała ode mnie 10/10.
Powieść w Polsce, wydało wydawnictwo Psychoskok.
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz
Bardzo dziękuję za każdy pozostawiony komentarz, bardzo mnie motywują do działania. Warto pozostawić po sobie ślad :).