Gdyby świat był normalny, dziś byłabym tam...
Przyjaźń
~Alan Alexander Milne ,,💛Kubuś Puchatek 💓~
źródło |
Mnie zajmowała istota przyjaźni w życiu każdego z nas.
Więc czym jest przyjaźń?
Moim zdaniem jest niewidzialną więzią, która łączy (dwie) osoby, które są sobie bliskie, pomagają sobie, ufają i potrafią być ze sobą nie tylko w dobrych chwilach, ale również w tych trudnych. Dbają o siebie, razem spędzają wolny czas, uczą się od siebie. Starają się być obok siebie, jedna osoba nie dominuje nad drugą. W przyjaźni uważam,że ważna jest równowaga.
"Nie idź za mną, bo nie umiem prowadzić. Nie idź przede mną, bo mogę za Tobą nie nadążyć. Idź po prostu obok mnie i bądź moim przyjacielem". ~Albert Camus~
Jak odkryć tą prawdziwą przyjaźń?
Tego niestety nie wiem... . Jednak są słowa, które mogą być pomocne w dostrzeżeniu tej najpiękniejszej.
Bez przyjaciół jesteśmy samotni, zagubieni, smutni. Czasem nawet upadamy... .
"Przyjaciele są jak ciche anioły, które podnoszą nas, kiedy nasze skrzydła zapominają, jak latać".
~Albert Camus ~
Przyjaźń jest czymś niezwykłym, pięknym. Dlatego dbajmy o nią i nie zapominajmy o naszych przyjaciołach by nie musieli czuć się samotni. Podziękuj swojej przyjaciółce/przyjacielowi za to,że są razem z Tobą. Niech wiedzą,że są dla Ciebie ważni!
Moi drodzy przyjaciele,
dziękuję Wam za każda chwilę,
za piękny uśmiech, za pamięć.
Za wspólne spotkania, za słowa otuchy,
za wiarę, radość i dobro, którą przekazujecie.
Za przyjaźń, która okruchem jest miłości.
Za nadzieję i pomocną dłoń, za prawdę, szczerość.
Possi
Zatraceni w internetowej rzeczywistości.
Ostatnio przeglądając internetowe fora, natknęłam się przypadkowo na dwa krótkie filmiki, które mówiły o ludzkich relacjach w cyfrowym świecie. Oba skłoniły mnie do głębokiej refleksji, poza tym otworzyły mi oczy na rzeczywistość, której nie zauważamy. Można by tu postawić pytanie dlaczego?
Dlatego właśnie,że jesteśmy zatraceni w internetowej rzeczywistości, która przysłania nam często prawdziwe realia naszego życia, którego częścią są relacje między ludzkie. Jednak żyjąc w XXI wieku, w czasach coraz bardziej rozwiniętych technologicznie zapominamy o prawdziwych realiach. Nazywając czatowanie i smsowanie rozmową, którą tak naprawdę nie jest. stajemy się wówczas robotami chowając prawdziwe emocje i ludzką empatię pod kloszem wiadomości i emotek, które próbują naśladować emocje.
źródło |
Dobrze wiemy,że nie widząc drugiej osoby, nie potrafimy odczytać towarzyszących jej uczuć, emocji. Codzienne buszowanie w internetowych czeluściach, zamykanie się w muzycznej przestrzeni to pewnego rodzaju blokada dostępu do nas samych. Blokada dla innych ludzi. Kiedy zamykamy się na innych, zamykamy samych siebie, ponieważ tak naprawdę zostajemy sami. Pomimo tego,że możemy mieć np. 600 znajomych na FB możemy czuć się samotni. Kiedy będziemy potrzebować pomocy najprawdopodobniej żadna z tych osób nie kiwnie nawet palcem by nam pomóc. Zdarzają się nieliczni, którzy są otwarci na pomoc innym. Życzę Wam żebyście mieli obok siebie tylko prawdziwych przyjaciół, którzy zawsze są gotowi by Wam pomóc. Nie zapominajcie o tych osobach.
Gdyż bez prawdziwych rozmów, spotkań twarzą w twarz zatracamy wspólną relację, stajemy się dla siebie obcymi. Co powoduje osłabienie a nawet zanik relacji. Z tego powodu,że nie poświęcamy sobie zbyt dużo cennej uwagi, na którą każdy zasługuje.
Pomyślcie sami, kiedy ostatnio spotkaliście się z osobami, które są wam bliskie?
źródło |
Pomyślcie ile dziennie tracicie czasu buszując bez sensu po internetowych forach szukając nie wiadomo czego.
Odpowiedź brzmi bardzo dużo, sama sprawdziłam. Gdy odłożyłam telefon, kiedy go wyraźnie nie potrzebowałam, czas gruntownie zwolnił, przestałam go marnować. Czas jest większym stopniu pod moją kontrolą.
A oto filmy, które zainspirowały mnie do napisania tego tekstu: 1. Reżyser życia ,,Zadzwoń do przyjaciela"
2 Lekcja życia
Dlatego proponuję Wam wyzwanie na 2017r. aby ograniczyć ilość spędzanego czasu w sieci.
Więcej informacji niedługo na fanpage strony! :)
Dajcie znać co o tym myślicie, czekam na opinie. Nawet jeżeli się nie zgadzacie to piszcie, każdy ma prawo widzieć i odbierać świat w inny sposób.
Possi
Wielkanoc taka inna.
Jednak widzimy to raczej po dacie
w kalendarzu niż po pogodzie.
Kilka tygodni temu był pierwszy dzień wiosny, po zimie większość z nas czeka na poprawę pogody, zmniejszenie opadów i ciepłej temperatury. Aby móc zrzucić już grube, ciężkie płaszcze i kurtki, kozaki, czapki, szaliki pochować do szafy. Sięgnąć cieniutkie przejściowe kurtki, płaszcze, letnią wiosenną odzież i lekkie tenisówki czy adidasy.
Pewnie większość osób chciała by spróbować poprawić kondycję, pospacerować, pobiegać.
Po prostu zażyć świeżego wiosennego,ciepłego powietrza.
A tu pogoda nam nie sprzyja.
Wiosnę pokonuje spóźniona zima. Przyroda chciała zacząć się rozwijać, a tu nie może.
Na zewnątrz zimno, brzydko, ponuro, nieciekawie. Cały czas coś pada, śnieg, deszcz, grad, wieje, jakieś przejściowe burze.
Co za pogoda. Coś się pomyliło temu klimatowi , naturze. Tak właściwie to nie wiem komu.
Wiosno przyjdź prosimy, czas już na Ciebie.
Chcemy ciepłych promieni słonecznych.
Possi. Wiosennie rozmarzona;)
Szkoła
Przedmiotów,których uczymy się w szkole jest bardzo dużo.
Czy jest więc metoda nauki, która mogłaby nam pomóc pogodzić ilość nauki, różnorodność przedmiotów i czas? Jest też problem z tym,że jednym nauka przychodzi
Nasze samopoczucie zależy od nas samych.
Nasze dzieciństwo było inne.
Pomimo tego, że jestem tylko nastolatką urodzoną na przełomie XX.w. i XXI.w. Wydaje mi się,że moje dzieciństwo było troszeczkę inne niż teraz. Kiedy byłam mała komputer nie był taki ważny i potrzebny, nie każdy go miał. Ja swój dostałam dopiero jak poszłam do szkoły.
Do zabawy nie był on wcale potrzebny, wystarczyły; gry, pluszaki,klocki i parę innych zabawek a reszta to tylko wyobraźnia małego dziecka, która jest ogromna i nieskończenie wielka. Przynosiła wiele radości i szczęścia.
Nie było tak popularnych gier komputerowych, które bezgranicznie wciągały i czas uciekał przed nosem.
Wychodziłam na dwór, do parku , na plac zabaw. Spotykałam się z bliskimi koleżankami.
To było takie piękne, zawsze inne. A teraz już tak nie jest. Czy świat wciągu kilku lat aż tak się zmienił? Czy mi się wydaje? Teraz dzieci siedzą przed komputerem i grają w gry, lub w telefonach. Już tak nie wychodzi się na dwór , na rower, boisko żeby pograć, pobiegać i pobawić się. Wiem,że to wciąga i jest fajne, ale czy wyjście na dwór też nie jest potrzebne?
Zapraszam do komentowania.
Zamyślona Possi
Jaki człowiek powinien być ...?
Długo zastanawiałam się jakiego napisać pierwszego posta. Czy mam napisć o rękodziele, sporcie, książce. Jednak kiedy przeglądałam jedną ze stron internetowych znajdowało się na nich wiele postów o przyjaźni jak i o życiu człowieka i jego losie. W ciągu całego naszego życia spotykamy wielu ludzi. Jednak przemijamy z czasem w ich pamięci tylko w nielicznych wspomnieniach zostajemy. Czy oto chodzi w życiu? Kiedy wracam z treningu lub ze szkoły spotykam czasem moich byłych znajomych. Otóż dlaczego byłych ? Ja ich pamiętam oni mnie nie. ;( Są ludzie którzy mnie pamiętają to moi przyjaciele i bardzo wyjątkowi ludzie, którzy mnie poznali, zapamiętali, zaakceptowali moją pasje i pomagali mi. Nie mam niestety zbyt wielu znajomych którzy mnie lubią. Tylko nie wiem czemu. Dlatego,że jestem sobą? A nie marionetką innych, plastikiem itp.? nie mam zbyt wielkiego przebicia w tłumie? Co więc decyduje o "popularności" szacunku innych ludzi? Myślałam,że jeżeli człowiek szanuje innych, pomaga im, jest dobry, dobrze wychowany, zorganizowany, odpowiedzialny, ma swoją hierarchie wartości to będą go szanować. Czy się myliłam? A może świat tak bardzo się zmienia. Zamyślona Possi.