Podsumowanie sierpnia 2022

 

Czytaj dalej

Almond. Ten, który nie czuł

 

Czytaj dalej

Stowarzyszenie umarłych poetów.

 

Czytaj dalej

Tajemnica Pani Ming – Eric-Emmanuel Schmitt (cykl o Opowieści o niewidzialnym).

Czytaj dalej

Magia istnieje, jest tuż obok.

Pierwszy tom trylogii przeczytałam dzięki udziałowi w booktourze u Serafiny 

Odwiedźcie ją na Instagramie i na blogu. 

I powiem Wam, że to była bardzo dobra decyzja. 

Autorka: Anna Jurewicz
Tytuł: Sub rosa 

Wydawnictwo: Aniversum

Liczba stron: 360

ocena na Lubimy czytać.pl: 7,56 
Ocena na NaKanapie.pl: 8.8
Moja ocena: 10/10.

Na szczycie Łysej Góry powstał pierwszy (i jak na razie jedyny) magiczny uniwersytet w Polsce. Zajął on miejsce niegdysiejszego klasztoru, co wywołało oburzenie wielu środowisk, gdyż uważano to za świętokradztwo.
Do dzisiaj pamiętam, jak premier Gwizd, z dumnie uniesioną głową, spokojnie, ale stanowczo, odpowiada dziennikarzowi w Wiadomościach:

- Ależ oczywiście, że to świętokradztwo. Ktoś postawił kościół na szczycie świętej góry Słowian! W miejscu, które zostawiono bogom. Lepiej bym tego nie ujęła, redaktorze. 

źródło

Czytaj dalej

O kotach – Charles Bukowski

źródło

 Autor: Charles Bukowski
Tytuł: O kotach
Tytuł oryginalny:  On Cats
Tłumaczka: Michał Kłobukowski
Wydawnictwo: Noir sur Blanc
Liczba stron: 132
Ocena na Lubimy czytać.pl: 6,62
Moja ocena: 3/10
Data premiery: 11.09.2017

 

     Od bardzo dawna byłam ciekawa książki Charlesa Bukowskiego "O kotach". Nie pamiętam, chyba od czasu premiery. Zastanawiało mnie, co pisarz może powiedzieć o kotach, w jaki sposób podzieli się z czytelnikami swoimi doświadczeniami. Do tego opis książki, który informuje nas o przepięknej miłości do kotów.  Sama jestem zakochana w kotach, uwielbiam je obserwować, głaskać i słuchać ich mruczenia. Takie doświadczenia nie są obce miłośnikom, tych pięknych zwierząt, pełnych gracji, indywidualizmu i elegancji. Więc tak sobie pomyślałam  – pozycja w sam raz dla mnie. 

        Tak, nic bardziej mylnego. Pozory mylą, to wiemy nie od dziś. Ale żeby aż tak?

Musicie mi wybaczyć, ale fenomenu tej książki nie rozumiem. 

I wcale nie chodzi  o to, że nie mam kota.  Mam i to od 8 lat, uwielbiam wszystkie koty, kotki, kocięta i wszystkie spokrewnione z nimi zwierzaki. Mam kota na punkcie kota i mimo ogromnej miłości do tych stworzeń. Nie rozumiem... .

Pomyślałam  –  może to nie literatura dla mnie? Nie wiem, nie potrafię odpowiedzieć na to pytanie. Przecież to książka o kotach... ?

Kiedy wczytujemy się w opis  –  mowa jest w nim o ogromnej sympatii Bukowskiego do swoich czworonogów. Wszystko fajnie, ale...  .

No, właśnie gdy czytałam pierwsze strony miałam wrażenie,że autor kotów nienawidzi, był w stosunku do nich złośliwy i wulgarny. Miłość? Nie nazwała bym takich uczuć miłością, a nawet sympatią. Chyba, że to uczucie rodzące się w bólach. No, to może tak. Mnie, to nie przekonało. 

Im dalej w las, tym dalej w książce. Tu i ówdzie były lepsze doświadczenia, przyjemniejsze chwile, wspomnienia i pomoc kocim przyjaciołom. Ale miłości nie odczułam. Może inaczej ją rozumiem?

    Tą pełną, (jak dla mnie) kontrowersji książkę trudno opisać. Jest w niej dużo o kotach, co już świetnie wiecie.  Całość składa się z listów, wierszy, krótkich opowiadań. To spojrzenie autora na kocią naturę, charakter i świat człowieka i zwierzaka. 

Jak łatwo zauważyć we mnie wywołał ogromne oburzenie, niesmak i złość. A może i obrzydzenie?!

Niby niewinny utwór, a ja mam wrażenie jakbym toczyła z nim walkę. 

Ile ludzi tyle opinii.

To co w książce mi przeszkadzało to wulgarność, bardzo mocne, chwilami siarczyste opisy, czasem to mi kopara opadła, w życiu na kota tak nie spojrzałam.
Plusy są, małe: podobały mi się umieszczone w książce zdjęcia z kotami.

W pewnym momencie maiłam już do tej książki nie wracać. Podświadomie coś mnie tam gdzieś zastanawiało, co tam dalej będzie. No i tak doszłam do końca. Chyba już tak mam, że jak mnie coś irytuje to i intryguje, i trzeba to skończyć.

Komu polecam?
Osobą, które lubią koty, ale i wyzwania!

 Possi

Czytaj dalej